Geinspireerd door de manier waarop de eerste fotografen aan het begin van de vorige eeuw Nederland in beeld hebben gebracht, ging ik op pad om foto’s te maken. Maar niet ver weg. Mijn eigen stad, Den Haag, zou mijn Muze zijn besloot ik. En in het bijzonder het Binnenhof.
Nederland was in lockdown vanwege de corona pandemie. De stad lag er verstild bij, met lege straten, wanneer ik mijn dagelijkse wandeling maakte. Met 15 minuten was ik bij het politieke hart van de stad. Deze tijd leek me de uitgelezen kans om mooie foto’s te maken. Omdat de architectuur nu zonder afleiding kon worden gezien. De stad zonder toeristen en volle straten kreeg opeens een heel ander soort gedaante. Alsof de historie meer tot me ging spreken. Gedurende de corona pandemie was er nog veel te beleven in de stad en op het Binnenhof. Maar het was anders. Alles gebeurde op een meter afstand met passanten die schielijk elkaar passeerden en een Prinsjesdag zonder koets, achter hekken met zwarte zeilen.
De stad bruiste niet. Maar er waren wel regelmatig demonstraties en persconferenties bij het Binnenhof. Omdat ik mij ook weer meer ging interesseren voor de parlementaire politiek, herkende ik ook steeds meer politici en journalisten. En ik begon ze overal tegen te komen, bij het Binnenhof, op het Plein, bij cafe Dudok, de Nieuwstraat en later op weg naar het nieuwe Tweede Kamer gebouw. Toen ik begon met mijn fotoproject van het Binnenhof realiseerde ik mij nog niet dat er een renovatie van het Binnenhof op handen was. Zo kon het gebeuren dat ik tijdens Open Monumentendag, foto’s kon maken van de lege vertrekken van de Senaat en van het Ministerie van Algemene Zaken. En die foto’s te midden van volle gangen met bezoekers, leverden bijzondere beelden op. Het gebeurt maar zelden dat de vertrekken van het Binnenhof leeg zijn in haar veelbewogen geschiedenis.
De corona tijd was een wat mistroostige tijd, met ook veel maatschappelijke beroering, zoals de toeslagenaffaire die indertijd speelde, de aardbevingen in Groningen vanwege aardgaswinning en de hoge energieprijzen toen Rusland Oekraine binnenviel. Maar er waren ook lichtpuntjes.
En een zo’n lichtpuntje was een opmerkelijke groene troon die op een dag op Het Plein voor het Binnenhof pronkte. Het was die dag Wereld Planten Dag en de gehele week stond deze metershoge zetel op het Plein. Het was gemaakt van bloemen, fruit en groenten met een zitvlak van gras. Een spectaculaire en indrukwekkend mooie troon was het om te zien. En toen Karin Bloemen ook plaats ging nemen in een prachtige rode jurk, was het plaatje compleet. Met een paprika in de hand sprak ze de pers toen. En zoals niemand anders dat kan, zette La Bloemen, bloemen, planten en groenten in het zonnetje. Ook de burgemeester van Den Haag, Jan van Zanen was aanwezig. Hij was indertijd ook voorzitter van de Bond van de Haagse Tuinverenigingen. Karin Bloemen zelf vertelde dat zij een fervent tuinierster is. Nadat Karin Bloemen de pers te woord had gestaan, kon ook het publiek op de groene zetel gaan zitten om een selfie te maken.
De foto’s die ik heb gemaakt tijdens het evenement, leverden een bijzonder stadsportret op. Op het eerste gezicht van een diva op een opmerkelijke troon. Maar het geeft vooral ook de geest van de tijd weer. De groene troon in het politieke hart van Nederland waar ook de monarchie zetelt, vertelt ook een groen verhaal.
