De verandering van het groene blad van loofbomen en struiken in de herfst naar de kleuren geel, oranje tot rood en bruin zorgt voor schilderachtige taferelen. Ook in een stad als Den Haag. Het jaarlijkse herfst tafereel verveelt mij nooit en ik kan er elke keer weer met verwondering naar kijken. Al wandelend in de stad, kom ik in de herfst overal gevallen herfstbladeren tegen. Ze liggen her en der verspreid op de grond. Op straat, in de berm op de stoep, op een veldje, op een gazon, in een tuin en in het park onder de bomen. Sommige bladeren zijn zo mooi, dat ik even stop om ze te bewonderen. Soms zijn het eenlingen, andere keren is het een bonte chaos van gevallen bladeren of het lijkt een goed aangelegd tapijt van gevallen blad dat eenzelfde patroon en toon heeft qua tint.
De bladeren liggen meestal in al hun wanorde in perfecte compositie. Ik hoef het alleen maar te zien. En klik, het herfstblad dat de weg van vergankelijkheid vervolgt, is vereeuwigd met mijn camera. Even later kan dat moment door de wind veranderd worden en wordt het blad opgetild om ergens anders te landen. Om daar te vergaan wanneer de winter steeds meer haar intrede doet. Maar in de tussentijd zijn de bladeren een lust voor het oog. Ook de uitgebloeide bloemen en bladeren van sommige struiken en planten zijn prachtig om te zien in de herfst.